Wandelen door agrarisch landschap rondom Heino

Loeiend Heino met weidse vergezichten

Tijdens de eerste dag van het staatsbezoek aan China eind oktober brachten koning Willem-Alexander en koningin Maxima een bezoek aan the Sino-Dutch Dairy Expertise Centre. Zo wandelden ze ondermeer door een stal vol koeien. Ook ontving het Koninklijk paar een boek met daarin de Chinese kijk op de Nederlandse melkproductieketen: Milk Stories, from grass to glass. Dit alles geeft maar weer eens aan hoe nauw verweven koeien en melk met Nederland zijn. En hoe befaamd wat betreft dit onderwerp ons land is bij buitenlanders. Datzelfde buitenland steekt graag iets op van de expertise die Nederlanders gedurende eeuwen ontwikkeld hebben op dit gebied. Ook de wandeling van vandaag ‘Loeiend Heino’ sluit hier mooi op aan. De beschrijving op de site belooft ons fijne vergezichten van het agrarisch landschap…

Herkauwen

Het startpunt van de wandeling is de voormalige proefboerderij Aver Heino aan de Lemelerveldseweg. Op deze plek konden bezoekers voorheen rondlopen en alles te weten komen over diverse duurzame methoden voor rundveehouderij. Ook al is de proefboerderij tegenwoordig gesloten, de wandeling om de boerderij is nog toegankelijk. Met dank ook aan Waterschap Groot Salland. We hebben waarschijnlijk de laatste maar ook één van de mooiste herfstdagen uitgekozen om te wandelen. Zon, windstil, de laatste bladeren aan de bomen en al vele op de grond. In oker, geel, bruin en rood. Terwijl het op andere plekken, vooral in het bos, druk is met wandelaars, lopen we hier in alle rust te genieten. Wat een stilte! Nadat we via de Aver Heino’s weg en Berkendijk op de Veldkamperdijk zijn gekomen, moeten we eerlijkheidshalve echter wel concluderen dat in dit jaargetijde The Milk Story – en dan met name het deel ‘melkvee in de wei’- niet echt helemaal tot zijn recht komt. Veel koeien staan namelijk al op stal. De paar die we tegenkomen genieten, net als wij, van de warme herfstzon. Het grazen en herkauwen is in de verdere stilte goed te horen.

Geritsel

Na de rustige Veldkamperdijk doen we even een stukje langs de drukkere Lemelerveldseweg. Wanneer we even later op de Schoolbosweg zijn aanbeland, is de rust snel weergekeerd. Al wordt er bij Camping Heino en De Remise druk gewerkt aan de bestrating. Daar staan de neuzen alweer richting het komende zomerseizoen. De belofte van fijne vergezichten gaat in dit gedeelte van de route in ieder geval ruimschoots op. Achter elke boerderij of bossage duikt weer een nieuw herfstig plaatje op. De zon, die als een schijnwerper door de wat nevelige lucht schijnt, maakt het allemaal nog fraaier. We pakken een klein stukje Twentseweg mee maar slaan al snel rechtsaf de Lageweg in. Hier geen auto’s, alleen maar weilanden, een slootje en het geritsel van blaadjes die naar beneden dwarrelen. Lopend over dit soort plekken besef je weer dat het landschap rondom Heino in al zijn boereneenvoud echt prachtig is. Weilanden, lanen, akkers waar de maïsstoppels nog herinneren aan de zomer. Zelfs op de route waar wel auto’s mogen rijden, blijft dat gevoel hangen. De Haarweg is een prachtige oude laan met aan weerszijden bomen. Het is hier overigens verder niet heel druk. We komen slechts een enkele auto en trekker tegen. En die laatste past natuurlijk weer goed bij het agrarische karakter van deze wandeling.

Appel

Dan gaat de Haarweg in de Delmterweg over. Hier passeren we dan eindelijk weer koeien in de wei. Mooie blonde, met kalveren erbij. Een prachtig gezicht. Bij de volgende kruising de Veldhoekerweg in. Een autoluwe straat. Alleen bezoekers van aanliggende percelen mogen hier rijden. De jas kan inmiddels open. Zo langs de bomen, vol in de zon, stijgt de temperatuur ineens flink. Daar waar de Veldhoekerweg de Twentseweg in een punt tegenkomt, staat een bankje. Tijd voor een appel en even rust in de benen. Vanaf onze zitplek hebben we mooi ruim zicht. Zo kunnen we al zien hoe we straks via de Kleinjansweg rechtsaf de Verversweg in mogen slaan. Inderdaad, het bolle weggetje waaraan in september nog het Giet Loss feest plaatsvond. Als de appel op is, vervolgen we onze route. We zien eigenlijk geen koeien meer. Wel een paar geiten, wat paarden, een hond en een kudde schapen. De routebeschrijving vertelt dat we op de Verversweg linksaf de Kroepweg in dienen te slaan. In deze contreien beter bekend als de Kroepanweg. Het is een knus sluipdoorweggetje naar de Lemelerveldseweg. Hier staan de huizen weer veel dichter op elkaar dan we elders tijdens de wandeling zijn tegengekomen. De Lemelerveldseweg is, ondanks dat er veel verkeer langs raast, toch een prima stuk van de route. Al was het alleen al omdat, ‘vlakbij de stal’, De Veldhoek is. En daar kunnen we gezellig afsluiten. We zijn het loeiend met elkaar eens: misschien niet zoveel koeien in deze novembermaand, maar des te meer agrarisch landschap met weidse vergezichten. Loeiend Heino: een aanrader!