Renske ‘Kloete’ Schuttert zet ambities in kroegsport (voorlopig) in de ijskast

Heerlijk vindt ze het. Na anderhalf jaar gedwongen pauze door COVID-19 kan ze eindelijk weer haar pijlen in het dartbord gooien. Natuurlijk had Renske Schuttert al die tijd ook thuis kunnen oefenen, maar daar vindt ze geen klap aan. Ze bloeit op in de nabijheid van haar teamgenoten, heeft de spanning van een wedstrijd nodig en vooral de ambiance van de kroeg. “Het heeft ongetwijfeld te maken met mijn verleden in de horeca”, zegt de volbloed Sallandse lachend.

Darten in Nederland. Een paar decennia geleden was het een hele kleine sport, maar de prestaties van Raymond van Barneveld hebben bij velen de ogen geopend. Een Nederlander die op internationale podia de triomfen aan elkaar reeg in een van oorsprong Britse sport. Het leverde prachtige televisie op. Bovendien leidde het tot een explosie in de verkoop van dartborden, pijlen en andere materialen. Want, het inspireerde velen om in de voetsporen te treden van de Haagse postbode die uitgroeide tot dartprofessional.

Onze Renske zat nooit voor de televisie. Wel ging ze als chauffeur op pad met het Kjelvik Super League Team. ‘Kloete’, zoals haar fraaie bijnaam luidt, bleef dan natuurlijk altijd kijken bij de verrichtingen van het team in de Nederlandse Super League. Zowel uit als thuis. En ze raakte geïnspireerd. Toen teamcaptain Freek Neppelenbroek het idee opperde om een gezelligheidsteam in te schrijven voor de Sallandse Dart Competitie (SDC) stond ze meteen klaar. Onder het motto ‘we zien wel waar het schip strandt’. “Ik had nooit één pijl gegooid. Toch bleek ik het wel aardig in de vingers te hebben. Wat het is? Ach, zeg het maar. Eerder was ik een fanatiek biljarter, dus misschien heb ik wel feeling voor kroegsporten, ha ha. Als je dan af en toe eens wint, word je wel steeds enthousiaster.”
Renske was een opvallende verschijning, want het darten wordt – ook op regionaal niveau – nog steeds gedomineerd door de mannen. “Dan zie je soms ook wel dat het wat met de tegenstander doet, want ze willen natuurlijk niet van een vrouw verliezen. Je gaat bij ze in de kop zitten…”, geeft ze lachend aan dat het mentale aspect een hele belangrijke rol speelt in het darten.
Haar eigen niveau omschrijft ze als “ik kon leuk meegooien.” Daarmee doet ze zichzelf tekort, want haar prestaties sprongen wel degelijk in het oog. Zo ook tijdens een gezelligheidstoernooi in Wijthmen. “De teamcaptain van een landelijk damesteam samengesteld uit spelers van de SDC zei letterlijk tegen me: ‘Je gooit leuk als je drank op hebt. Ik wil wel eens zien wat je kunt als je nuchter bent’. Dat leidde er toe dat ik deel ben gaan uitmaken van het team en dan gooi je tegen de top van Nederland. Eerlijk gezegd ga je er dan vaak kansloos af. Ze zijn gewoon beter. Qua darten en ze zijn mentaal in het voordeel omdat ik teveel bezig ben tegen wie ik gooi.”

Geen drol

Ze schaart zichzelf dus bij de onderste helft van de dartende vrouwen die uitkomen in de landelijke competitie. Dan kun je proberen om jezelf naar de bovenste helft te gooien. Door meer te trainen en meer wedstrijden te gooien. De wil was er misschien wel, maar het ontbrak haar gewoon aan de tijd. “Het werd steeds drukker op het werk bij Aart Camperinbouw en in overleg ben ik meer zaterdagen gaan werken. Dat zorgde er zelfs voor dat ik me moest terugtrekken voor de landelijke competitie. Het voelde niet goed om door te gaan als je niet altijd beschikbaar bent en geen tijd hebt om te trainen.”

Darteritus

En zo vinden we haar een paar jaar later terug in de vertrouwde omgeving van de Sallandse Dart Competitie. Als we haar spreken, staat ze aan de vooravond van een nieuw seizoen. Wat het gaat brengen, weet ze zelf ook niet. De echte druk van het presteren is er af, maar als je geen trainingsuren hebt gemaakt, is dat natuurlijk geen garantie voor succes. “Ik ben ooit wel eens aan een seizoen begonnen met een 13-darter (in 13 pijlen van 501 naar 0 met uitgooi in een dubbel). Dan denk je dat het een mooi seizoen wordt en vervolgens gooi je geen drol meer…”
Darten is een sport die soms ongrijpbaar en onverklaarbaar is. Het ene seizoen gooi je de sterren van de hemel dankzij de keuze voor een kortere shaft (het gedeelte voor het staartstuk van de pijl). En het seizoen erna gooi je met hetzelfde materiaal geen deuk in een pakje boter. Het ene seizoen verdient ze een beker omdat ze de beste vrouw was van de Sallandse Dart Competitie, het andere seizoen lukt het voor geen meter omdat ze is bevangen door de darteritus. Het is de angst van iedere darter. De werparm lijkt dan verkrampt waardoor de pijlen hun eigen koers varen en op een andere manier in het bord komen te staan.
Nu is ze bezig om iets in haar houding te veranderen. “Ik gooi altijd met een hupje. Dat is er op een of andere manier ingeslopen. Mijn houding is goed, maar het onderstel moet gewoon blijven staan. Als ik stil kan blijven staan, ga ik misschien wel beter gooien en lekker aan de competitie beginnen”, vertelt Renske die het hoofdrekenen ook wel iets beter onder de knie wil krijgen. “Vergis je niet. Je moet echt een knap staaltje snel kunnen rekenen als je aan het gooien bent. Eigenlijk zit ik er standaard tien punten naast, dus ik ben altijd afhankelijk van degene die de score bijhoudt. Ach, ik ben sowieso wel een rare speler. Ik gooi in principe uit via dubbel 10. Dat doen er niet veel. Ook ga ik eerder voor de 19 dan voor de 20. Op een of andere manier ligt me dat beter.”

Met teamgenoten Danny Schothans, Jeroen van Rossum, Dennis Hilgenkamp, Freek Neppelenbroek en Joery Brouwer van Boeffies bij9 komt ze dit seizoen uit in de derde divisie. Na de degradatie aan het eind van vorig seizoen ligt een hoge klassering voor de hand. “We gaan zeker potten winnen, maar of het genoeg is voor promotie is de vraag. Eerst de play-off halen en dan zien we wel verder.”