In de afgelopen coronajaren moest klarinettist Arjan Eek zijn jubileumconcert twee keer uitstellen, maar in dit geval betekende uitstel gelukkig geen afstel. In april mocht hij eindelijk de bühne op om in het bijzijn van familie, vrienden, collega’s en leerlingen zijn 50 jaar als klarinettist te vieren.
Nooit had Arjan verwacht dat hij klarinettist zou worden, laat staan dat hij zijn 50-jarige jubileum zou vieren. Hij wilde altijd lekker buiten werken, genieten van de natuur. Toen hij op school heel goed bleek in scheikunde, zag hij een leven in een laboratorium wel zitten. Muziek was slechts een hobby. “Ik keek vroeger graag naar een oude Vlaamse serie en daarin zag ik voor het eerst een trompet. Dat wilde ik ook.
Na zes weken kreeg ik er echter nog altijd geen geluid uit. Toen zei mijn leraar: misschien moet je eens een klarinet proberen…”
En zo geschiedde. Op 30 april 1970 – toen nog Koninginnedag – had de negenjarige Arjan zijn eerste les bij een bevriende muzikant. Hij had talent, maar zocht er verder niet veel achter. Dat veranderde toen hij met een jeugdorkest op tour was.
“Ik was nog heel jong, maar opeens kwam onze dirigent naar me toe. ‘Je moet doorgaan, zei hij.’ Ik zat ergens achteraan, maar hij zag mij. Dat deed me echt iets.” Niet lang daarna had Arjan een interview waarin hij gevraagd werd naar zijn toekomstplannen. “Opeens hoorde ik mezelf zeggen dat ik naar het conservatorium wilde. Best ambitieus.
Ik was zoon van de kapper, kreeg les bij de harmonie. Wat wist ik nou van symfonieën? Ik was ontzettend bleu, maar ik studeerde keihard om het te halen.” En met succes, want inmiddels is Arjan een gerespecteerd klarinettist. Hij is solist, dirigeert bij en speelt in verschillende orkesten en ensembles en hij geeft les bij harmonieën en muziekscholen. Ook heeft hij veel internationale contacten. In Berlijn volgde hij bijvoorbeeld masterclasses bij de beroemde Berliner Philharmoniker.
Limonaderietjes
De liefde voor de klarinet zit diep bij Arjan. “Het is inmiddels een verlengstuk van mezelf.” Zijn ogen beginnen te stralen als hij uitlegt wat hij zo mooi vindt aan het instrument. “Het geluid benadert de menselijke stem heel erg. De omvang van de klarinet is namelijk heel groot, je kan er heel hoog mee spelen maar ook heel laag. Daarnaast is het een vrij oud instrument. Het werd uitgevonden in 1695 waardoor er heel veel literatuur is van grote, klassieke componisten. Dat spreekt mij heel erg aan. Vooral het klarinetconcert van Mozart. Wat de Nachtwacht is voor schilderen, is dat stuk voor de klarinet. Daarom speelde ik dit stuk ook tijdens mijn jubileumconcert.”
Tijdens ons gesprek komt Arjans vrouw Karin af en toe binnenlopen. Ze leeft dan wel samen met een muzikant, zelf heeft ze er maar weinig verstand van. “Ik ben eigenlijk fan van Rowwen Hèze, maar inmiddels vind ik de klarinet ook mooi hoor! Al snap ik er niet veel van. In het begin hoorde ik hem steeds over rietjes praten, dus ik dacht: nou snap ik het!” Arjan grijnst: “Ze kwam aan met een zak limonaderietjes, maar ik had het over rietjes die op de klarinet gaan.” Karin lacht: “Heb ik dat echt gedaan? Wist ik veel…” De coronajaren waren voor de hele cultuursector moeilijk, zo ook voor Arjan. Geen optredens, maar gelukkig kon hij wel blijven lesgeven. Op afstand, via videobellen. Best een uitdaging voor iemand zonder smartphone. “Ik ging naar de Aldi om een smartphone te kopen”, lacht hij. “Zo kon ik mijn leerlingen toch nog zien en lesgeven.” Voor Arjan overigens absoluut geen straf. “Als muzikant leef je van hoogtepunt naar hoogtepunt, dan is het heerlijk als je op maandag weer gewoon mag lesgeven. Het is prachtig om mensen te zien groeien. En die paar pareltjes die voorbijkomen maken het extra bijzonder. Ik heb er nu vier op het conservatorium afgeleverd.”
Durf te dromen
Als klarinettist heeft Arjan zelf inmiddels alles wel gezien en gedaan, maar ook hij heeft stiekem nog een droom: “Ik hoop ooit nog in het Concertgebouw te spelen.” Daarnaast ziet hij het enthousiasmeren van kinderen voor muziek ook als een belangrijk doel: “Ik wil ze laten zien hoe mooi samen muziek maken is. Natuurlijk wil ik ze de liefde voor de klarinet meegeven, maar als iemand liever piano of saxofoon speelt: ook goed. Zolang we maar lekker muziek maken.”
Fotografie: Frans Stappenbelt
www.arjaneekklarinettist.nl
Een reactie achterlaten?