Start en finish bij Het Wooldhuis voor iedereen een feest

Wandelvierdaagse Heino voor jong én oud

De meeste deelnemers aan de Wandel4daagse van Heino gaan nog naar school. Het meeste publiek is diezelfde schoolbanken al járen ontgroeid. Bewoners van Het Wooldhuis genieten volop van de lange stoet kinderen die langsloopt.

Zo’n vijf jaar geleden kreeg de Wandel4daagse-organisatie een opmerkelijk verzoek van Het Wooldhuis. ,,Het luidde ongeveer: onze ouderen kunnen niet naar de kinderen komen maar de kinderen kunnen wel naar de ouderen komen”, vertelt penningmeester Tiny van Riel. ,,Verrassend!” Tot op heden heeft de organisatie geen spijt van dit initiatief. Wim Holsappel, medeverantwoordelijk voor de routes, vult aan: ,,Het mes snijdt aan twee kanten. Wij hebben een veilige en goed bereikbare start- en finishplaats. De bewoners van Het Wooldhuis een leuke attractie.” Tiny is tevreden over deze samenwerking. ,,We werden direct ontzettend leuk ontvangen. Ze dachten goed met ons mee en zorgden op tijd voor koffie. Het ontbreekt ons daar aan niets. Voor bewoners is het telkens een feest om al dat zingende grut te zien. Ze gaan er echt voor zitten. Het personeel van Het Wooldhuis zorgt zelfs voor hapjes én een advocaatje voor de oudjes!” De enige editie dat de bewoners spijt kregen was die keer dat het vreselijk regende. De drumband uit Lierderholthuis kwam in de hal trommelen. Toch een beetje teveel lawaai…

Tien jaar geleden

De Wandel4daagse beleeft dit jaar haar tiende editie. Ans: ,,In 2006 waren we al druk met het ‘nieuwe’ Dorpshuus. Om alvast een activiteit te hebben namens Stichting Dorpshuus leek het ons goed om de avondvierdaagse weer op te pakken. Deze vierdaagse kwam er eerder dan het dorpshuis. Dat duurde vervolgens nog jaren, maar dat maakt niet uit: de stichting heeft een goedlopende commissie avondvierdaagse. ” Ans was de eerste vijf jaar voorzitter van deze commissie en kan tevreden zijn. ,,Een jaarlijks terugkerend evenement voor jong én oud! Dankzij vele vrijwilligers.” Overigens was de allereerste editie, in 2007, een wandeldriedaagse.

Vernieuwen

De keuze destijds voor een wandelevenement is geen toeval. ,,Je zag dat er steeds meer gewandeld werd”, vertelt Ans Stegeman, coördinator van de scholen. ,,Meestal door wat oudere mensen. We vonden het belangrijk om de jeugd in beweging te krijgen. Weg achter tv en computer. Naar buiten!” Zo’n driekwart van de deelnemertjes loopt de 5 kilometer. De 10 kilometer is bedoeld voor volwassenen én voor kinderen uit de drie bovenbouwgroepen. Het moet ook een beetje een uitdaging zijn. Hoewel het overgrote deel van de wandelaars leerling is, wandelen er wel degelijk ‘grote mensen’ mee. ,,Per zes kinderen willen we minimaal één volwassen begeleider”, aldus Wim. ,,Er zijn ook volwassenen die het leuk vinden om ‘gewoon’ mee te lopen. Je komt net weer andere mensen tegen. Verder proberen we de routes jaarlijks te vernieuwen. Met bijvoorbeeld stukjes over particulier terrein waar je normaal gesproken niet mag komen.” Net als veel andere evenementen kan de Wandel4daagse niet zonder sponsoren. Ans: ,,Met name Hein Eilert liep zich de afgelopen negen jaar het vuur uit de sloffen langs alle Heinose ondernemers. We hebben hem daarvoor de hemel in geprezen maar toch heeft hij besloten te stoppen.” Waarmee ze maar wil aangeven dat de commissie onder anderen op dit vlak nieuw bloed kan gebruiken.

Jubileum

Voor het 10-jarige jubileum heeft de organisatie een paar leuke verrassingen in petto. Waar natuurlijk weinig over verklapt wordt. Het enige dat ze erover kwijt willen is dat het om ‘de innerlijke mens’ gaat. Ofschoon ‘beweging’ en ‘gezondheid’ positieve aspecten van de vierdaagse zijn, wordt tijdens het wandelen veel gesnoept. Tiny: ,,Dat hoort er natuurlijk bij, deden wij vroeger zelf ook. Nadeel is echter het afval. Dit jaar wordt aandacht besteed aan schoon wandelen. Zo verstrekt de ROVA lespakketten aan scholen.” De vrijwilligers van de Wandel4daagse wandelen vanzelfsprekend zelf ook. Zo is Ans samen met een paar vrienden al jaren bezig om het Marskramerpad te lopen. Van Bentheim naar Scheveningen. Afgelopen week liep ze in de buurt van Beekbergen. Ook Wim is enthousiast wandelaar. Regelmatig trekt hij erop uit om ver buiten Heino te wandelen. ,,Laatst in Den Haag prachtig gelopen. Vanaf het station ben je al snel bij in de parken bij Huis ten Bosch. Vandaar via de Waalsdorpervlakte richting Voorschoten. Daar nam ik de trein terug naar huis.” Tiny moet op dit vlak even achterblijven. Haar trouwe viervoeter overleed een tijd geleden. ,,Een van de leukste dingen van onze hond was het wandelen.” Ze twijfelt nog over een nieuwe hond. “Ik wil best bewegen maar wil niet moe worden. Dan is wandelen de ideale manier van bewegen!”

Appels

Tijdens de Wandel4daagse hebben ze geen van allen tijd om te wandelen. Dan zijn ze druk met ondermeer organiseren, regelen, opruimen, medailles uitreiken en appels uitdelen. Wel denken ze met veel plezier terug aan hun eigen jeugd. “Lekker lopen en zingen met de hele meute”, vertelt Ans. ,,‘Daar boven op die berg’ of ‘Alweer een kilometer!’ en natuurlijk snoepen onderweg!” De commissie kan natuurlijk altijd nog een paar verse krachten gebruiken, maar gaat vol vertrouwen de toekomst tegemoet. Als het aan de organisatie ligt bestaat de vierdaagse ook nog tegen de tijd dat Ans, Wim en Tiny zelf vanachter een glaasje advocaat bij Het Wooldhuis naar de wandelaars kijken…