Ellen en Chiel Polstra vinden unieke locatie aan de rand van Heino-Zuid
Was het geformuleerd als zoekopdracht, dan had het makelaarskantoor er ongetwijfeld een zware dobber aan gehad. Een huis vinden op een kavel van bijna duizend vierkante meter is nog wel te doen, maar het wordt lastig als het ook nog aan de rand van een woonwijk moet liggen. Dan wordt het zoeken naar de bekende speld in de net zo bekende hooiberg. Ellen en Chiel Polstra hebben die speld gevonden. In Heino, op de hoek van de straten Korenbloem en Wilgeroosje!
Voorheen was hier een boerderijtje gevestigd dat al een jaar te koop stond. Een overblijfsel uit een andere tijd. Dan is het natuurlijk prachtig om het te restaureren en voor de eeuwigheid te behouden. “Ja”, verzucht het stel dat inmiddels wordt omringd door drie jonge kinderen. “Wij vinden het ook jammer dat iets ouds moest verdwijnen. Het had wel iets weg van een museum, maar het was niet meer in goede staat. Sloop was de enige optie om een woonhuis voor een gezin te creëren.”
Chiel wilde eerst niet eens kijken, maar eenmaal ter plekke raakte hij overtuigd van de ruimte. “Hier is wel iets van te maken.” Voordat überhaupt een bod was uitgebracht, sloegen ze al aan het tekenen. “Op vakantie in Duitsland. Daar hebben we het plannetje gesmeed. Op blokjespapier. De uitgangspunten? Vier kamers, een grote leefkeuken en een speelkamer voor de kinderen. En nadat we de prijs van de sloper hadden ontvangen, wisten we wat de grond ons mocht kosten. We hebben een realistisch bod gedaan en daar zijn we samen uitgekomen.”
Anno 2021 – 2,5 jaar nadat ze er hun intrek hebben genomen, kunnen we gezamenlijk constateren dat van die oorspronkelijke schets behoorlijk veel overeind is gebleven. “Een belangrijk uitgangspunt voor ons was wel dat het niet te strak moest worden. Dat past niet bij de omgeving. We willen wel graag onderdeel uitmaken van de wijk waar we eerder al met veel plezier hebben gewoond.”
Tropenjaren
Wilco Lindeboom van Lindenhorst Makelaars en Taxateurs, met het kantoor zelf net verhuisd van Raalte naar Heino, luistert bijna ademloos naar het verhaal. Het is een mooie inleiding om samen even een rondje te maken door en langs de imposante woning die is gebouwd door Bouwbedrijf Hoogeslag uit Raalte. “Hier moet je echt even kijken”, zegt de makelaar als hij inmiddels de zolder heeft bereikt. “Dit vind ik een hele mooie oplossing. Je ziet geen vensterbanken, want er is gekozen voor (schuine) dakramen. Dat trekt het dak als het ware omhoog.” Ellen en Chiel: “Dit is ons geadviseerd door de bouwer. We zijn dankbaar voor het meedenken, want het zorgt voor aanzienlijk meer lichtinval.”
Van de zolder lopen we terug naar beneden en even naar buiten. Wat daar direct opvalt, is het gebruik van twee soorten stenen. “Het zijn geen broertjes van elkaar”, constateert Lindeboom terwijl hij de grove grijze en de fijnere zwarte stenen onder de loep neemt. Dat wordt bevestigd door de man des huizes. “Twee steensoorten uit twee verschillende fabrieken. We zijn er – met slapende kinderen op de achterbank – zelfs voor naar Eindhoven gereden.”
De bouwperiode was een boeiende, maar zeker ook hectische tijd. Ellen was net bevallen van hun tweede kind en in de tussentijd gingen beiden ook nog volop aan de studie. “Eerlijk gezegd hadden we het niet gered zonder onze ouders en het netwerk van familie en vrienden om ons heen. Het waren tropenjaren, maar het is wel ontzettend leuk om een eigen huis te bouwen.” Chiel vult nog aan: “Wat mij ook is bijgebleven, is dat je bij een bouwproces zo gemakkelijk geld uitgeeft. Duizend euro hier, duizend euro daar. Het (spaar)geld is zo weg. We zijn binnen het budget gebleven, omdat we bewuste keuzes hebben gemaakt om iets wel of niet te doen. Of later te doen. Zo zijn we vanwege de flinke investering nog niet voor gasloos gegaan. Ondanks die keuzes had ik soms wel eens het gevoel dat de kinderen meer spaargeld hadden dan ons…”
Als het gaat over de bouw spreken ze over een vijfjarenplan. En op dit moment zijn bijna drie jaren verstreken. Dat betekent dus dat er nog het een en ander op stapel staat? “Ja, we moeten nog twee jaar aanrommelen, ha ha.” Zonder gekheid: in 2022 wordt inderdaad een volgend project opgepakt: de achtertuin en garage. De voortuin is bijna klaar, de achtertuin nog niet. Het is de bedoeling dat daar een tuinkamer annex tuinkantoor wordt gerealiseerd. “En dan zijn we voorlopig wel klaar!”
