Sjaak Klein Heerenbrink verovert de wereld met z’n Kustom Firepits
“Vroeger viel ik uit de toon, daar heb ik nu mijn ding van gemaakt”
Het notitiebokje is bijna dichtgeslagen als hij uit het niets met een fantastische uitsmijter van bijna filosofische proporties komt. “De mensheid komt niet vooruit als je alleen maar kopieert. Alleen als je iets nieuws achterlaat, groeit de mensheid.” Als je het voor het eerst hoort, denk je misschien dat het een uitspraak is van pak ‘m beet Plato of Aristoteles. Niets is minder waar, het gaat hier om de enige echte Sjaak Klein Heerenbrink (40).
We spreken hem in zijn werkplaats in het buitengebied van Heino. De plek waar hij het liefst verblijft, waar hij zich het meest senang voelt. Het is een flinke steenworp van de plek waar zijn wieg stond (Krieghuusbelten) en zo’n acht kilometer van zijn woning (tussen Zwolle en Laag Zuthem). Hier maakt hij op z’n vrije dagen (hij werkt drie dagen in de week) de meest bijzonder vuurkorven c.q. -kachels. De ingrediënten: oude en roestige lpg-tanks, compressor- en propaanvaten, kettingen, sleutels en andere materialen.
Het is niet waarschijnlijk dat bij veel Sallanders een bel gaat rinkelen bij het horen van zijn naam, maar op sommige plekken in de wereld wordt hij als een soort halfgod vereerd. Dat is vooral te danken aan een filmpje op You Tube waarbij hij één van zijn bijzondere vuurkachels toonde. “Puur voor de lol maakte ik een model met het gezicht van Ian Fraser (Lemmy) Kilmister, de zanger van de heavymetalband Motörhead.”
Het resultaat is bijna niet te beschrijven: het filmpje ging viral en leverde acht miljoen (momenteel zelfs ruim twintig miljoen!) hits op. Ook zijn Facebookpagina werd nadien veel bezocht. “In een paar jaar tijd had ik met heel veel moeite 2.100 volgers bij elkaar weten te sprokkelen en nu stond ik binnen een week op 31.000 volgers. Momenteel zijn het er zo’n 35.000.”
Self made man
Klein Heerenbrink is een man die al vroeg heeft geleerd z’n eigen weg te gaan. “Op school viel ik al uit de toon, daar heb ik nu mijn ding van gemaakt”, zegt hij lachend. In zijn vrije tijd bouwde hij onder andere een eigen Chopper motor en samen met een stel vrienden een blokhut op wielen waarmee ze tijdens de Garbage Run een groot deel van Europa hebben doorkruist.
Zijn eerste vuurkachel maakte hij samen met een kameraad. “Een kachel met drie uitlaatpijpen. Ik vond het helemaal geweldig en toen heb ik er ook één voor mezelf gemaakt. Zonder tekening en ik kon amper lassen, maar ik had de kunst al wel een beetje afgekeken bij mijn maat. Het smaakte naar meer en zo is het balletje gaan rollen”, aldus de Sallander die zijn eerste commerciële opdracht kreeg van een eigenaar van een tattooshop. “Hij heeft nu een Hawaïaanse totempaal in de tuin staan.”
Hij heeft ervaring als timmerman en is momenteel (tot oktober) drie dagen in de week werkzaam als spuiter bij BAM. Je mag hem dus als handig omschrijven, maar dat is natuurlijk geen garantie dat je de meest fantastische vuurkachels kan fabriceren. Zeker als je weet dat hij ook geen achtergrond heeft in de staal- of metaalsector.
Klein Heerenbrink is dus de verpersoonlijking van de selfmade man! Maar ook deze kerels komen in de bekende spagaat tussen hobby en werk. “In vier jaar tijd maakte ik zo’n 120 vuurkachels. Het begon dus enigszins uit de klauwen te lopen en ik moest gaan oppassen met de Belastingdienst. Daarom heb ik bijna twee jaar geleden besloten mezelf in te schrijven bij de Kamer van Koophandel met een bedrijf in Kustom Firepits.”
Zichzelf typeren als een ondernemer gaat hem toch wel enkele stappen te ver. “Ik had geen ambitie om een eigen zaak te beginnen, ben geen verkoper, heb geen verstand van marketing en computers is niet echt mijn ding.” Hij kan er niet echt mee zitten. “Mijn werk compenseert het wel. Al ga ik het nooit van de productie hebben, ook niet als ik straks ben gestopt met werken voor de baas. Het liefst ben ik elke keer met iets compleet nieuws bezig, maar ik besef me natuurlijk wel dat ik meer in opdracht moet gaan werken. Want wat er ook gebeurt, ik ben niet van plan om van een uitkering te leven.”
Ali Express economie
Klein Heerenbrink is een man met een woest uiterlijk en een zacht karakter en hij beschikt over een prachtige woordenschat. Het maakt hem bijzonder geschikt om op te draven in programma’s zoals Man bijt hond of Showroom, maar deze spraakmakende televisie behoort helaas tot het verleden. Uit het vorenstaande blijkt echter al dat hij zich niet graag in een hokje laat plaatsen. Niet van het ondernemer-, maar ook niet van het kunstenaarschap. “Het beeld dat ik er van heb, is dat ze niets doen en toch 10.000 euro ontvangen voor een hoop ijzer op een rotonde”, chargeert hij enigszins.
Toch moet het bijna jaloersmakend zijn voor iemand die vele uren moet spenderen aan één van zijn creaties en vervolgens al snel van de consument te horen krijgt dat het te duur is. “Het is een uitvloeisel van wat ik de Ali Express economie noem. Alles moet altijd maar goedkoper”, stelt onze gesprekspartner vast, maar hij heeft wel ideeën om op een andere manier geld te genereren. “Uit alle reacties kan ik afleiden dat ik iets leuks en creatiefs maak en dat mensen er belangstelling voor hebben. Het heeft mij op het plan gebracht om iets met filmpjes te doen. Een serie zoals Discovery Channel het uitzendt over die whiskystokers. Ik ben er achter gekomen dat veel mensen het blijkbaar leuk vinden om mij een slijptol te zien hanteren”, klinkt het zowel oprecht als verbaasd.
Een andere manier om zichzelf niet te ‘verlagen’ tot productiewerk is een vorm van sponsoring c.q. crowdfunding voor speciale projecten. Een mooi voorbeeld is zijn vuurkachel in de vorm van de ‘Rat Fink’, de mascotte van de Chopperrijders, in 1958 vervaardigd door Ed ‘Big Daddy’ Roth als tegenhanger van Mickey Mouse. “Het zijn creaties die voor sommige mensen een enorme emotionele lading hebben. Zoals voor Ilene Roth, de weduwe van ‘Big Daddy’ die me heeft gevraagd om er één te maken voor het museum waarin het werk van haar echtgenoot wordt tentoongesteld. En ik ben persoonlijk uitgenodigd om volgend jaar naar een speciaal festival in Manti (Utah) te komen. Dit is wel een mooie manier om in de toekomst verder te gaan. Laat het overal maar bekend worden: als je met een vuurkachel buiten de norm wilt gaan, moet je bij mij zijn.”
