Heinose HartslagNu vrijwilliger Ronald Schotman redt leven van dorpsgenoot

Hevige pijn aan de ribben, maar het hart klopt…

“Ik weet nog dat het Nederlands elftal speelde en dat het niet zo spannend was.” Het was dus niet het duel van de beste vaderlandse voetballers dat er voor zorgde dat Melanie Oosterhuis het benauwd kreeg en druk op de borst voelde. Het volgende moment dat bij haar naar boven komt, is dat ze is omgeven door ambulancemedewerkers. En door burgerhulpverlener Ronald Schotman die als eerste ter plekke was om haar te reanimeren.

Eigenlijk is het best bijzonder dat ze elkaar aan de stamtafel treffen. Het is namelijk niet gebruikelijk dat een slachtoffer en een vrijwilliger van HartslagNu naderhand kennismaken. Eén van de twee of misschien zelfs wel beiden kan/kunnen het niet op prijs stellen om bij elkaar te komen, dus een ontmoeting kan alleen op eigen initiatief tot stand worden gebracht. “Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe jouw gevoel is, hoe jij het hebt ervaren. Persoonlijk zou ik het heel prettig vinden als je terug krijgt wie de hulp heeft geboden zodat eventueel contact mogelijk is”, opent Melanie het gesprek. Ronald is het roerend met haar eens: “Een stuk feedback vind ik ook wel prettig. Zie het maar als een stuk nazorg, ook voor ons.”

Deze afspraak geeft Melanie in ieder geval de kans het verhaal van haar redder te horen. “Ik voelde geen pols en je reageerde nergens op. Dan hebben we dus geleerd om een hartmassage te geven waarbij je dertig keer de borstkas indrukt. Bij de tweede serie reageerde je gelukkig een beetje. Dat was de gewenste reactie. Misschien gek, maar toch schrok ik even. Daarna heb ik je op de zij gelegd en heeft het ambulancepersoneel het overgenomen.” Melanie is er even stil van. “Het is net of je het verhaal van een ander vertelt en niet dat van mij.”

Cruciale minuten

Het landelijke systeem HartslagNu (meer informatie op hartslagnu.nl) is er op gericht binnen zes minuten in actie te komen. Dat zijn namelijk de cruciale minuten, de minuten die de overlevingskans bepalen. Als de meldkamer Ambulancezorg – nadat 112 is gebeld – heeft vastgesteld dat het gaat om een mogelijke hartstilstand, ontvangen de burgerhulpverleners in de nabijheid van het slachtoffer een alarmoproep.

De eerste vijf gaan direct naar het slachtoffer, de andere vijf halen zo snel mogelijk een AED-apparaat op. “Ik heb gelijk de schoenen aangetrokken en heb meteen een sprintje getrokken naar de andere kant van de vijver in Heino-Zuid. De deur stond al open, dus ik ben meteen naar binnen gevlogen. Haast is geboden, want voordat de ambulance en AED er zijn, kun je dus al veel doen met hart-massage”, aldus Ronald die een lichte siddering voelde toen hij merkte dat hij ‘the first on the scene’ was. “Het was de eerste keer dat ik alleen aan de bak moest. Maar, dan doe je wat je moet doen.”

Je kunt stellen dat zijn bijdrage in dit geval levensreddend was. “Ik heb begrepen dat ik niet een zware hartaanval heb gehad, maar wel een hartritmestoornis. De huisarts is op de hoogte en ik loop al bij de cardioloog. De conclusie was al snel dat ik niet mee hoefde naar het ziekenhuis maar gewoon thuis kon blijven. Voor de zekerheid zijn die nacht wel een paar bekenden gebleven”, aldus Melanie die helemaal is opgekrabbeld. “Ik ben dankbaar dat ik er in principe niets aan heb overgehouden. Maar, de eerste veertien dagen erna had je me niet mee moeten maken. Ik was doodop en voelde van alles, vooral mijn ribben.” “Dat kan wel kloppen”, want ik heb flink druk gezet”, glimlacht Ronald die na de reddende hartmassage ook niet direct kon slapen. “Je hebt toch wel een uurtje nodig om bij te tanken en alles te laten bezinken.”

Er is altijd een tekort aan burgerhulpverleners!

“Mijn motivatie?” Ronald Schotman is heel duidelijk over zijn keuze om zich als burgerhulpverlener aan te melden: “Als je zelf in zo’n situatie belandt, wil je ook dat iemand komt helpen.”

Daar is geen speld tussen te krijgen. De grote vraag is hoe het in zijn werk gaat als je overweegt om dit belangrijke vrijwilligerswerk te gaan doen. Eigenlijk is het antwoord heel simpel: je gaat naar de website hartslagnu.nl, vult het digitale formulier in en je staat geregistreerd.
De volgende stap is het downloaden van de app waardoor je de pushberichten ontvangt om zo snel mogelijk hulp te verlenen. “Met de app kun je overal worden ingeschakeld, dus niet alleen in je woonplaats, maar ook tijdens het werk. Overigens kun je telkens wel jouw beschikbaarheid aanpassen”, vertelt Els Brok van de Stichting AED Burgeralarmering gemeente Raalte en EHBO afdeling Heino.

Onder het mom van ‘je kunt nooit genoeg burgerhulpverleners hebben’ vraagt ze iedereen met een reanimatiediploma zich te melden via HartslagNu. Ze doet haar oproep wel met een lichte waarschuwing. “Je moet je realiseren dat het slachtoffer ook een bekende van je kan zijn.”
Vrijwilligers in de voormalige gemeente Heino hebben het geluk dat ze kunnen beschikken over een groot aanbod AED’s: 23 in Heino, twee in Laag Zuthem en drie in Lierderholthuis. “We zijn hier heel goed voorzien. Dat is niet overal in Nederland het geval”, stelt Els die overigens geen overzicht wil prijsgeven. Helaas is het AED-apparaat ook een gewild item voor het dievengilde…

Op de foto van links naar rechts; Melanie Oosterhuis, Ronald Schotmaan en Els Brok.