Roland Mulder en Sandra Roesink leven op roze wolk in nieuwe woning
Wat doe je als de man graag buitenaf wil wonen en de vrouw het liefst in het dorp blijft? Dan kun je er voor kiezen om een aantal avonden te soebatten waarbij één van de twee gelijk krijgt en de ander blijft mokken. Of je kiest gewoon voor de gulden middenweg. Roland Mulder en Sandra Roesink kozen voor de laatste optie en bouwden een nieuw huis aan de Marktstraat. Duidelijk nog in de bewoonde wereld, maar met uitzicht op bos en weilanden.
Het verhaal wordt nog mooier als het stel de aanloop naar hun riante nieuwbouwwoning uit de doeken doet. “Ik heb er altijd van gedroomd om ooit onze eigen woning te ontwerpen”, begint Roland, in het dagelijks leven werkvoorbereider bij een bouwbedrijf. “En dit was hét moment. Ik stond te popelen om onze ideeën te verwerken in een eigen ontwerp en financieel haalbaar plan.” Nadat de keuze was bepaald (nieuwbouw aan de rand van Heino) kwam dit unieke plekje in de nabijheid van de brandweerkazerne al snel in beeld. “Het leek wel voorbestemd, want de grond was eigendom van Summercamp Heino. En laat dat nu de plek zijn waar wij beiden hebben gewerkt en waar we elkaar hebben ontmoet…”
Zelfwerkzaamheid
De huidige woning is qua oppervlakte twee keer, misschien wel drie keer zo groot als het vorige huis. Het gezin met twee jonge dochters beschikt dus over voldoende ruimte. “We konden deze keuze maken omdat Roland veel zelf heeft gedaan. Met hulp van onze ouders en vrienden. Zowel bij het klussen als qua vangnet voor oppas”, geeft Sandra aan. ‘Veel zelf gedaan’ is zo ongeveer het understatement van de eeuw. Hilgenkamp Bouwservice was verantwoordelijk voor de ruwbouw en voor zowel de kap als de kozijnen zijn specialisten ingevlogen. De rest heeft Roland zelf gedaan. Dat was een flinke klus. “Ik heb één maand behoorlijk afgezien. Het gebeurde regelmatig dat ik in het begin van de nacht terugkwam in ons tijdelijke onderkomen. Maar, als het voor jezelf is, heb je natuurlijk wel goede motivatie. Later en ook nu beperkt het klussen zich tot de vrije vrijdag en vaak de zaterdag.” Al met al duurde het een jaar voordat ze er gingen wonen. En nog steeds worden er zaken aangepakt. De grote vijver voor de koikarpers is gerealiseerd en er moet nog een veranda en een hek op het dakterras komen. Ook worden binnenkort de rolgordijnen geplaatst.
Heuvel uit de ijstijd
Tijdens de rondleiding hoort makelaar Wilco Lindeboom van Lindenhorst Makelaars en Taxateurs met genoegen aan dat de rolgordijnen worden verwerkt in het kozijn. “Dat is goed doordacht. Het afwerkingsniveau in de hele woning is sowieso hoog. Erg professioneel”, complimenteert hij de gastheer en gastvrouw. Hij slaat de spijker op z’n kop. Goed doordacht is eigenlijk wel een kenmerk voor de gehele woning Dat geldt zeker voor de heteluchtverwarming die zorgt dat het overal snel behaaglijk wordt. Lindeboom: “In de jaren ’70 en ’80 zag je dit opkomen, maar je ziet nu vooral veel warmtepompen. Tja, misschien zetten jullie wel een nieuwe trend”, zegt hij met een knipoog. We staan inmiddels op de verdieping. Ook hier veel glas en dus lichtinval. “Dat was een duidelijke wens van mijn kant”, geeft Sandra aan. Het zorgt ook voor een prachtig uitzicht. Overal waar je kijkt, is het groen. Of het nu een bomenrij is, het nabijgelegen Bouwhuisbos of de weilanden in de omgeving; het voelt als een cadeautje. “Een moderne woning tegenover een historische locatie”, wijzen Roland en Sandra vanaf de eerste verdieping naar de overkant waar we tegen een verhoogd landschap aankijken. “Die heuvel blijkt een restant te zijn van de ijstijd. Dat heeft de huidige eigenaar van landgoed De Vlaminckhorst allemaal uitgezocht.”
Bij het afscheid komt dan toch nog die onvermijdelijke vraag. Tenslotte krijg je niet elke dag een makelaar over de vloer. Wat is het prijskaartje dat je aan zo’n woning kunt hangen? Sandra en Roland hebben zelf een bedrag in hun hoofd, maar Lindenhorst durft er gerust nog een schepje bovenop te doen. ‘Maar, je overweegt toch niet serieus om…’, lijkt hij te denken. Alsof ze zijn gedachten kunnen lezen, antwoorden ze direct: “Maar, we gaan hier in principe nooit meer weg. Mocht ooit de behoefte ontstaan, dan kunnen we ook heel snel voorzieningen creëren om beneden te slapen en te douchen.”
